Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Laveon]

Spojrzałem na wilka.
____________________
Ale to szablą mają mnie... No wiesz...xD (Nie ujawniaj!) xD

[Niromir]

Warknalem raz jeszcze. Zafoon usmiechnal sie szeroko i kpiaco. Polozyl lance na ziemi i dotknal ja lekko lapa. Przez chwile nic sie nie dzialo, po czym bron jakby stopila sie. Po chwili na ziemi lezala szabla. Szabla Laveona.

[Laveon]

Warknąłem, niemalże dławiąc się wściekłością. Ten [cenzura] ukradł mi szablę, to on musiał być tym, który napadł na mój statek, zabił załogę, zniszczył okręt, a na koniec uciekł z moją szablą, jakby tylko o to chodziło. Owszem, nie była to zwyczajna szabla, ale były lepsze: słyszałem o takiej, która za jednego zabitego dawała dwie złote monety, lub o takiej, która mogła przeciąć wszystko.

[Niromir]

Zafoon usmiechal sie tak szeroko, ze zrobilo mi sie niedobrze z wscieklosci i niepokoju. Bylo jasne, ze Alpha cieszy sie z widocznej - i bezsilnej - wscieklosci Lav'a. Zaczalem walczyc z krepujacymi mnie niematerialnymi wiezami, ale nic to nie dawalo. Zafoon spojrzal na mnie - wciaz trzymajac lape na szabli, jakby chcial tym jeszcze bardziej rozwscieczyc Lav'a - a wiezy zacisnely sie mocniej.
- Nie, nie, nie. Ty sie nie ruszasz, bo twoj przyjaciel zginie. To znaczy, zginie tak czy siak, ale jednak... - Zafoon zrobil jakby zdumiona mine i otworzyl szerzej oczy.

[Laveon]

Nieco się uspokoiłem, miałem nadzieję, że uda mi się w porę wyswobodzić i zabić tego drania, zanim zabije Niromira, ostatecznie całe życie przed nim...

[Laveon]

____________________
Lav wie, że to jego chcą zabić, ale nie myśli racjonalnie ._.

[Niromir]

Parsknalem w mysli. *Cale zycie przede mna? Chyba za mna...*, mruknalem do Lav'a, usilnie starajac sie przewrocic oczami. *Zapominasz, ze ja tylko... Ekhm... Wygladam na dwa lata. Ty za to jestes samoistnie mlody.*. Zafoon przesunal lapa po szabli, przekrecajac glowe na bok, jakby sie nad czyms zastanawial.
xD

[Laveon]

*Taa, taa, wiem.*
__________________________________
No, wbijaj, bo mi się nudzi >.< xD

[Niromir]

Zafoon podniosl powoli szable, ogladajac ja ze wszystkich stron. Po chwili szybko wycelowal ja w Lav'a, celujac w serce. Zatrzymal jednak bron milimetr przed cialem basiora.

[Laveon]

Wyszczerzyłem mimowolnie zęby, również mimowolnie zaczynając szybciej oddychać.

[Karoiiina]

Wadera weszła powoli, jakaś bez humoru. Nie wiadomo czemu była obrażona na cały świat. Westchnęła i znów zaczęła biec, aby zapomnieć o swych problemach. Biegła cicho, bezszelestnie. Nie obchodziło ją, czy ktoś tu jest czy też nie. Machnęła ogonem i zakręciła zwinnie za rozłożystym drzewem, obok którego znajdował się wodospad. Dobiegła tam i omal nie wpadając do wody zatrzymała się. Spojrzała na wodę i zaczerpnęła kilka łyków.

[Niromir]

Zafoon usmiechnal sie szeroko. Z jego krtani wydobyl sie demoniczny smiech, jakby skowyt i wycie jednoczesnie. Delby i Garlos zawtorowaly mu. Zafoon odgial leb do tylu, po czym zadal silny cios szabla w serce Lav'a.

[Karoiiina]

Usłyszała coś, jakby skowyt.
- Tarcza.. - szepnęła i zaczęła się skradać w rytm 'Różowej Pantery'. W końcu doszła do jakiejś 'polanki', gdzie znajdowało się kilku basiorów i ten śmieszny wilk. Powstrzymała śmiech, żeby się nie ujawnić. Spoglądała na nich. Nie wiadomo czemu miała ochotę kogoś zaatakować, zamordować, wyciągnąć jego wnętrzności, zawiązać wokół szyi i powiesić na drzewie.

[Niromir]

Basiory - ja rowniez - wyczuly obecnosc wadery, ale skowyt nie ucichl. Zamienil sie teraz tylko w triumfalne wycie.

[Laveon]

Moje ciało odruchowo wygięło się najpierw w tył, potem pochyliło do przodu. Z pyska po brodzie pociekła mi krew. Zacharczałem.