Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Karoiiina]

Zaklęła pod nosem, jednak się nie poruszyła. Jej zielone oczy zrobiły się lekko czerwone, jednak nic się nie działo.

[Niromir]

Wyrwalem sie do przodu, ale wciaz powstrzymywala mnie moc. Warknalem przeciagle do basiorow i zaskowyczalem do Lav'a, co mialo oznajmiac , zeby sie trzymal, nie umieral.

[Laveon]

Łatwo powiedzieć, chciałem pomyśleć. Ale nawet to sprawiało ból, więc ''zamilkłem''. Charknąłem jeszcze raz, wyciekło mi z pyska więcej krwi.
____________________
Łok, mogą iść, tylko szabli niech nie wyjmują...xD

[Karoiiina]

Spojrzała dziwnie na basiora z szablą w sobie. Prawie wybuchła śmiechem, cudem go powstrzymała. Jednak nadal miała ochotę kogoś zaatakować, kiedy to ona robiła.. Krew, jeśli by była, była by wojownicza. Ale ona nie ma krwi, nawet nieśmiertelna jest, ale co jej tam, może powalczyć. Ale jak to się robiło..?

[Niromir]

Zafoon zawyl jeszcze raz z triumfem i rozplynal sie w ciemnosci, dwa basiory takze. Zrobilo sie jasniej, a ja znow moglem sie poruszac. Podbieglem do Lav'a. Podtrzymalem go, by nie musial sie zbytnio wysilac.

[Karoiiina]

Pojawiła się. Jej oczy o dziwo wróciły do normy. Westchnęła i nie wiedząc, co ma dalej robić stała jakby ją coś trzymało.

[Laveon]

Prychnąłem jeszcze raz krwią, ale nie czułem, żebym umierał. Chociaż wyraźnie czułem, że moje serce jest rozerwane na dwie części, dwa żebra przecięte, jedno zgruchotane, mięśnie, tłuszcz i inne tkanki rozerwane, a jednak nie widziałem ciemnego tunelu ze światełkiem, życia w kalejdoskopie (a szkoda, bo byłem pewny, że wszystkie te moje przygody by się nadawały świetnie na film), aniołów, ani, całe szczęście, diabłów czy demonów.

[Niromir]

Zerknalem katem oka na Lav'a.
- Nie zamierzasz umierac? - spytalem z niepokojem, bojac sie, ze moze jeszcze zechciec skorzystac z mojej oferty.

[Laveon]

Zgromiłem go wzrokiem i wciągnąłem głęboko powietrze. I skrzywiłem się. No tak, zapomniałem o płucu.

[Karoiiina]

Po chwili jednak wróciła do wodospadu. Czuła, że ktoś się zbliża. Po chwili jednak pojawił się ten, którego ona znienawidziła.
- Odejdź pusty łbie.. - warknęła, odwracając się.
- A bo co mi zrobisz? Znów się przewrócisz? - wybuchł śmiechem, aczkolwiek wadera nie pamiętała jego imienia.
- Odwal się, bo..
- Bo? Bo co mi zrobisz? Zauważ, że jestem częściowo duchem, nie możesz mnie dotknąć, ale ja mogę cię.
- A weź się odwal, boś taki straszny, że masakra.
- Nie jesteś już tu bezpieczna, nie ma twojego partnera!
- Sama odeszłam. Hello! I tak Ian czasem działał mi na nerwy. Ale nie tak bardzo, jak ty! - zaczęła głośniej warczeć, miała ochotę rzucić się na niego.
- Ojoj, psinka się zdenerwowała? Też mi coś.
- Nie jestem żadna psinka.. - zaklęła po chwili, gdyby miała więcej sił użyłaby burzliwości, ale w tedy mogłoby to doprowadzić do destrukcji jej organizmu.

[Laveon]

-Jaskinia... - wykrztusiłem do Nir'a. -Do... Jaskini...

[Niromir]

Unioslem brew.
- Eee... - mruknalem tylko, nie bardzo wiedzac co zrobic. W koncu zarzucilem sobie Lav'a na grzbiet i wyszedlem, ignorujac wadere i basiora.

[Karoiiina]

Basior nagle zniknął. Po chwili Karo znalazła się w powietrzu, zupełnie jak opętana.
- Puszczaj! To.. to boli! - krzyknęła z lekkim przerażeniem w głosie.
- Nie! Puszczę cię, jak zostaniesz znów moją partnerką! - zaśmiał się
- Nigdy! Nigdy, nigdy nie zdradzę Ian'a, nawet jeśli dzielą nas tysiące kilometrów, a może i więcej! Zauważ, że to dzięki niemu zawsze miałam łapę całą, zawsze byłam cala i pełna sił! Nie pozwolę, żebyś zniszczył mnie!
- Jak pani woli! - krzyknął i rzucił waderą gdzieś daleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeko (wyszła).

[Sonea]

Wyszłam.
A mnie tyle minęło ;-;

[Ventus]

Wstałem i wyszedłem