Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Karoiiina]

Sami wiecie..

[Niromir]

Wszedlem powiewajac pioropodobnym ogonem. Spojrzalem w niebo, przystajac na szczycie pagorka.

[Karoiiina]

Weszłam. Rozejrzałam się. Ściemniało się, powoli. Uśmiechnęłam się i machnęłam ogonem.

[Karoiiina]

No tak, siedzę tu ponad miesiąc (xD). Zgłodniałam. Nigdzie nie widziałam niczego do zjedzenia.

[Niromir]

Przez miesiac zesztywnialem jak kamien o wilkopodobnym ksztalcie. Prawdopodobnie nawet nie oddychalem, nie mozna by tez powiedziec, zebym myslal o czyms przez ten jakze dlugi szmat czasu. (xD)

[Karoiiina]

Przeciągnęłam się. Impreza u Loli była dość.. dziwna? A tam, nie wiem. Prawe oko latało na wszystkie strony, rozglądając się.

[Niromir]

Jeknalem w duchu, przeciagajac sie zgrzytliwie jak rozszczepiana skala. Przysiadlem na tylnich nogach, rozprostowujac zastale miesnie.

[Karoiiina]

Wyprostowałam się. Idąc tak przed siebie wpadłam w króliczą norę. Wsadziłam tam pysk.
- Haaaloooo, króliiiiczkiiii - powiedziałam, ażeby tam daleko usłyszeli.

[Niromir]

Zerknalem na Karo, ale nic nie powiedzialem. W koncu co sie bede wtracac w nieswoje sprawy. Spojrzalem na slonce bialymi oczami, lekki wiatr rozwiewal moie jaskrawe futro. Nagle rzucilo sie na mnie cos, co mialo najwyzej 1/4 mojej masy. Nie zebym byl jakis tlusty, czy cos, ale miesnie i futro sprawialy, ze bylem naprawde wielki. Jak auto, moze troche wiekszy. Wyplatalem sie z gaszczy, w ktore wpadlem i zobaczylem, ze wlecial na mnie z rozpedu wilk. Nie rozpoznalem go, ale wydalalo mi sie, ze gdzies go jednak widzialem. Wilk otrzepal sie i zaczal przepraszac mnie, jednoczesnie zakladajac na glowe brazowy kapelusz kowbojski roza za paskiem. Basior rozejrzal sie - wciaz przepraszajac - i zamarl nagle, widzac Karo.

[Karoiiina]

- Agr, żadnych królików - zaklęłam, podnosząc łeb. Rozejrzałam się (jednym okiem) i zobaczyłam Ian'a. Zamarłam, jak tedy, w bezruchu. Łapa, znaczy pozostałość po łapie była uniesiona w górę, jakbym była psem, który coś wytropił.

[Niromir]

Basior zastal sie podobnej pozycji, znaczy z lapa na kapeluszu i z pol otwartym pyskiem. Patrzylem na zastane w bezruchu postacie z lekkim rozbawieniem malujacym sie na moim pysku.

[Karoiiina]

Nie odezwałam się. Mimo, iż się nieco zmieniłam, to nie znaczy, że będę pierwsza się odzywała.
Posłałam Nirowi spojrzenie 'przymknij się'.

[Niromir]

Zasmialem sie tylko bezglosnie i pokrecilem glowa w rozbawieniu. Wilk usiadl, jakby nie mogl juz dluzej ustac. Zamknal pysk i uniosl brew, o ile wilki takowe maja.

[Karoiiina]

Przewaliłam okiem.
- No co, zamurowało? - powiedziałam, jak zwykle z wrednym akcentem.

[Niromir]

*E, ten... Niromir.*, przeslalem basiorowi mysl.
*Ian*, odeslal wilk, znaczy Ian, bo co bede o nim myslal jak o bezimiennym. Ian na slowa Karo uniosl tylko jeszcze druga brew.
- Zebys wiedziala, nie na codzien spotyka sie wadere o jednym oku i trzech lapach, ktora uciekla z watahy, by miec jeszcze jednego szczeniaka. A wszystko po to by zrobic na zlosc swojemy partnerowi. - mruknal bez wyrazu pyska. Ustawilem wokol swojego umyslu biala sciane, by nie wtracac sie w ich sprawy. Przeslal mi za to wyrazy wdziecznosci. Odwzajemnilem myslowy "usmiech" i usiadlem, spogladajac to na jedno, to na drugie.